Forum klasy 3B w rzeszowskim plastyku

warthog

[link widoczny dla zalogowanych]
oto tutaj wyspa, ja i jagódka
[link widoczny dla zalogowanych]
a tu james jako geisha
[link widoczny dla zalogowanych]
hulaliśmy
[link widoczny dla zalogowanych]
i śpiewaliśmy
===============================================
noi narazie tyle, bo się stronka coś chrzani, ale jeszcze dodam Wink

Bzzz

o jak dobrze że mnie tam nie było....

antena

ooo.... porażka nie ma pałeczek

aaa4

Zeglarz trzymal reke na siatce i zjezdzal w dol razem z dzwonem. Ze srodka przejrzystej banki Helen spogladala na meduzy i innych mieszkancow morza, plywajacych w polu jej widzenia. Niektore ze stworzen sunely, inne jakby sie czolgaly. Wobec ich kolorow ponure niebieskosci, brazy i szarosci Wodnego Swiata wygladaly zalosnie ubogo. Chociaz niektore z tych istot byly dziwne, Helen w swojej powietrznej bance zapewne wygladala wsrod nich swojsko.

Dzwon opadl na glebokosc, do ktorej promienie slonca juz nie dochodzily, ale tuz w dole jasnialy kule rozanego swiatla, ktore zaczelo rozjasniac ten swiat. Gdy dzwon opadl nizej, Helen zdala sobie sprawe, czym sa te kule. To plonace patyki, flary, nadal opadaly w dol, wskazujac im droge jak rozowe latarnie.

Dzwon przescignal flary i wkroczyli w metny mrok.

Co to ma wspolnego z Suchym Ladem? - pomyslala. Nigdzie w calym Wodnym Swiecie nie jest bardziej mokro!

Wtem dzwon zakolysal sie i przestal opadac. Woda zlagodzila ladowanie. Cos stalego! Spojrzala w dol. Dzwon stal na czyms ciemnym, czyms twardym.

Nie widziala nic, nawet Zeglarza - w ktoryms momencie odsunal sie. Gdzie on jest? - pomyslala. Zaczela plycej oddychac. Poczula sie uwieziona w swojej bance. Woda napierala. Para gromadzaca sie po wewnetrznej stronie kokonu zaciemniala pole widzenia jeszcze bardziej...

Helen opanowala sie. Zwalczyla panike. Oczyscila z pary plastik, czy co to bylo. Spojrzala przez utworzony okrag i zobaczyla Zeglarza.

Przez chwile byla zaskoczona, ale uspokoil ja, wyraznie ukladajac usta w slowo: "Zaczekaj".